Nee, ik vertrek niet zoals in het programma ‘ik vertrek’.
Ik ga niet naar het buitenland, ik blijf op Nederlandse bodem.
Wel vertrek ik (Daphne), per januari, uit de praktijk.
En nu?
Eigenlijk verandert er niet zoveel in de praktijk. We zijn in een maatschap begonnen en Monica neemt mijn deel over en zal als enige eigenaresse door blijven gaan. Marlot breidt haar uren uit en zal meer te zien zijn in de praktijk. Nog steeds zijn wij alle dagen beschikbaar om goede huidzorg te leveren.
Maar waarom?
Er zijn vaak vele redenen te bedenken waarom iemand weggaat uit zijn/haar bedrijf, het loopt misschien niet? De collega’s onder elkaar matchen misschien niet?
Dit is in dit geval helemaal niet aan de orde, sterker nog, de praktijk groeit nog steeds en Monica en ik zijn naast collega’s ook goede vriendinnen van elkaar.
Het is meer een verhaal van ‘iets dat op je pad komt’. Hoe meer ik bezig was met ondernemen, hoe meer ik het gevoel had dat de management kant mij erg trok, zoals Monica het noemt ‘de grote lijnen’. Meer dan het behandelen alleen. Ik ben op zoek gegaan naar een aanvulling naast de praktijk, een opleiding. Ik ben in september begonnen aan de masteropleiding Management. Het idee was om deze af te ronden en daarna zien waar het schip strandt, dit zou ongeveer 2 jaar in beslag nemen. Wellicht naderhand als uitbreiding in de praktijk, wellicht iets anders, ik had nog geen doel voor ogen, maar was al wel voor mijn gevoel ergens mee bezig.
Tot in oktober een functie vrijkwam in een ziekenhuis in de regio als Teamleider Paramedici. Een functie die, in mijn optiek, goed bij mij zal passen. Na het solliciteren bleek dat dat wederzijds was. Een moeilijke periode brak aan, want de combinatie opleiding en nieuwe functie valt niet te combineren met de praktijk en dat valt ons allemaal best zwaar. Hoewel men altijd zegt voor jezelf te moeten kiezen, wil dat niet zeggen dat dat makkelijk is. Ik zal de patiënten/cliënten enorm missen, de huiselijke sfeer waar we altijd voor staan, ons ‘kindje’ loslaten en het meest zal ik mijn lieve collega’s om duizenden redenen missen.
Ik vertrek niet naar het buitenland, ik blijf op Nederlandse bodem. Ik ben niet weg, ik ga ‘gewoon’ iets anders doen.
Liefs,
Daphne